Przystępując do konkursu, uczestnicy mają do dyspozycji wiele form ekspresji. Bogata paleta środków wyrazu daje nie tylko szerokie możliwości prezentacji swych talentów, ale pozwala także stworzyć ciekawy artefakt, który przybliża życie w bogatym świecie przeszłości –świecie na którego barkach dzisiaj stoimy. Świecie naukowców i przemysłowców, ale też artystów czy rycerzy.

Efektem końcowym konkursu jest prawdziwe wejście młodych ludzi w świat kultury: podjęcie dialogu ze światem przeszłym i teraźniejszym poprzez prezentację własnego, unikalnego stanowiska. W taki sposób rodziły się niezwykle interesujące prace: owiana motywami eschatologicznymi i teoretycznoliterackimi, wielokontekstowa narracja inspirowana twórczością Zbigniewa Herberta, czy też znakomity dokument młodych krakowskich reportażystek o katedrze ormiańskiej we Lwowie.

Chcielibyśmy kontynuować naszą inicjatywę, angażować najzdolniejszą i najbardziej twórczą młodzież oraz inspirować ją bogatym dziedzictwem wieloetnicznej Rzeczpospolitej. Dlatego też ruszamy z Sarmatią No.4. A czyż może być lepszy czas niż „najpiękniejsza z pór roku, zadumana pogodną zadumą zrozumienia i ciszy" – jakby to ujął Tadeusz Dołęga-Mostowicz?